Οίτη

Η Οίτη ύψους 2.152μ. είναι ένα από τα ωραιότερα Ελληνικά βουνά, με θαυμάσια απέραντα ελατοδάση. Στα γυμνά μέρη σχηματίζονται όμορφα λιβάδια γεμάτα σπάνια αγριολούλουδα.

Σε μια από τις κορφές του βουνού, που λέγεται Πυρά, τέλειωσε με τραγικό τρόπο τη ζωή του ο μυθικός ήρωας Ηρακλής..
Η Οίτη βρίσκεται μοιρασμένη ανάμεσα στους νομούς Φθιώτιδας και Φωκίδας.
Το βόρειο μέρος του βουνού αποτελεί το πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Οίτης.
Στα νότια συνορεύει με τη Γκιώνα, στα ανατολικά με το Καλλίδρομο και στα δυτικά με τα Βαρδούσια. Στο βορρά οι πλαγιές κατεβαίνουν απότομα προς τη κοιλάδα του Σπερχειού. Ψηλότερη κορυφή του βουνού είναι ο Πύργος 2.152μ. Γύρω της βρίσκονται οι εξής κορφές, που σχηματίζουν ένα ενιαίο συγκρότημα : Αλύκαινα 2.058μ. στα βόρεια του Πύργου, σε οπτική απόσταση 2.600μ., Πυρά στα νοτιοδυτικά σε απόσταση 1.250μ., Φτερωτός στα νοτιοδυτικά σε οπτική απόσταση γύρω στα 1.300μ.
 
Πρόσβαση

Η γειτνίαση με την εθνική οδό κάνει πολύ εύκολη την επίσκεψη στην Οίτη και στα γύρω χωριά. Το τραίνο φτάνει μέχρι τη Λαμία, με ανταπόκριση στο Λιανοκλάδι. Ολα τα χωριά μπορείτε να τα προσεγγίσετε μέσω Λαμίας.
 
Μορφολογία

Η Οίτη είναι ασυνήθιστο βουνό. Όλες του οι πλευρές, εκτός από τη νότια, είναι απόκρημνες και δύσβατες. Βαθιές χαράδρες και άγριο ανάγλυφο δίνουν την αίσθηση ενός απροσπέλαστου βουνού. Όταν όμως ανέβει κανείς πάνω από τα 1.800 μ. υψόμετρο, ξαφνικά όλα ηρεμούν. Οροπέδια, λιβάδια και στρογγυλεμένες κορυφές εκτείνονται σε όλο το κεντρικό συγκρότημα τόυ βουνού, διαφοροποιώντας το από τους γείτονες του, τα Βαρδούσια και τη Γκιώνα, που με την αλπική τους διαμόρφωση εντυπωσιάζουν περισσότερο τους πεζοπόρους και τους ορειβάτες.
 
Χλωρίδα

Στα χαμηλότερα σημεία του βουνού υπάρχουν φυλλοβόλες δρυς αλλά και σκληρόφυλλα είδη όπως πουρνάρια, κουμαριές, κέδροι και πικροδάφνες.
Ψηλότερα, τα κεφαλλονίτικα έλατα καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του βουνού; ενώ μπορεί κανείς να παρατηρήσει μια μεγάλη ποικιλία από πλατύφυλλα δένδρα και θάμνους όπως μελιό, γαύρο, σφεντάμι, κράταιγος, ίταμο, προύνο κ.α.
Στο οροπέδιο των Λειβαδιών υπάρχει πλούσια υποαλπική βλάστηση με πολλά ενδημικά είδη.
 
Νερά - ποτάμια - λίμνες

Η Οίτη, λόγω των πετρωμάτων της (φλύσχης), είναι βουνό πλούσιο σε νερά. Από τα οροπέδια της πηγάζουν τρία ποτάμια.
Στα ανατολικά ο Ασωπός και ο Γοργοπόταμος, που καταλήγουν στο Σπερχειό αφού περάσουν μέσα από απόκρημνα φαράγγια.
O Ιναχος (Βίστριζα) στα δυτικά, σε πιο ήρεμο τοπίο, καταλήγει και αυτός στο Σπερχειό. Στα νότια, η Οίτη βοηθάει να ξεδιψάει η Αθήνα, μια που με διάφορα ρέματα ενισχύει τα νερά του Μόρνου.
Εκτός όμως από τα ποτάμια, σε όλο το βουνό υπάρχουν παντού πηγές και έτσι ο πεζοπόρος απολαμβάνει δροσερό νερό στις περισσότερες διαδρομές του.
Αξίζει να επισκεφτείτε το σημείο Καταβόθρες, όπου μεγάλες ποσότητες νερού χάνονται σ' ένα άνοιγμα μέσα στη γη, για να καταλήξουν μάλλον στο Γοργοπόταμο.
Σ' ένα βουνό με τόσα νερά δεν θα μπορούσαν να λείπουν μικρές λίμνες, όπως αυτές στο οροπέδιο Λειβαδιές κάτω από την κορυφή Γρεβενό, ούτε βεβαίως και καταρρύκτες, με πιο εντυπωσιακό τον καταρράκτη των Κομποτάδων με τα 130 μ. ύψος, που όμως στερεύει τον Αύγουστο.
 
Μυθολογία

Στην Οίτη έζησε τις τελευταίες του στιγμές ο ημίθεος Ηρακλής. Οταν η Δηιάνειρα του έδωσε να φορέσει τον χιτώνα που ήταν ποτισμένος με το αίμα του κένταυρου Νέσσου, ο Ηρακλής ανέβηκε στην κορφή της Οίτης. Εκεί μάζεψε σωρό απο ξύλα και ζητούσε κάποιον να ανάψει φωτιά για να καεί και να λυτρωθεί. Αυτό δέχτηκε να το κάνει ο Φιλοκτήτης οπου για αντάλλαγμα του έδωσε ο Ηρακλής τα βέλη του που ήταν θανατηφόρα. Οταν οι φλόγες περικύκλωσαν το σώμα του Ηρακλή ο Δίας μη αντέχοντας να βλέπει τον γιό του να υποφέρει έστειλε κεραυνούς και σύννεφα, που πήραν τον Ηρακλή και τον ανέβασαν στον Ολυμπο κανοντάς τον αθάνατο. Ο Ηρακλής παντρεύτηκε στο Ολυμπο την Ηβη θεότητα της νιότης. Κατά μια άλλη εκδοχή ο Δίας θέλοντας να δροσίσει τον γιό του έριξε ενα κεραυνό στην Οίτη. Στο σημείο που έπεσε ο κεραυνός άρχισε να αναβλύζει νερό. Το σημείο αυτό είναι οι πηγές του Γοργοποτάμου.
 
Νεότερη ιστορία

Στη νεότερη ιστορία, η Οίτη αποτέλεσε ορμητήριο αντίστασης ενάντια στην τουρκική στρατιά των Κιοσέ Μεχμέτ και Ομέρ Βρυώνη που κατέβηκαν να πνίξουν την Ελληνική επανάσταση. Στη σκιά των πλατάνων των Κομποτάδων συσκέφθηκαν οι οπλαρχηγοί Δυοβουνιώτης, Γκούρας και Αθανάσιος Διάκος. Στην σύγχρονη ιστορία, η Οίτη είναι συνδεδεμένη με την αντίσταση κατά των Γερμανών. Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, από τις ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Βελουχιώτη και του Ζέρβα, με την βοήθεια των 'Aγγλων, θεωρήθηκε ένα από τα δύο σπουδαιότερα σαμποτάζ σε ολόκληρη την Ευρώπη, μια που απέκοψε για ενάμισι μήνα την τροφοδοσία του Ρόμελ στην Αφρική.
 
Χωριά

Γύρω από την Οίτη υπάρχουν 22 χωριά. Στα βόρεια η Υπάτη (400 υψόμ.) που είναι το ιστορικό κέντρο της περιοχής, ο Συκάς (250 μ. υψόμ.), το Αργυροχώρι (260 μ. υψόμ.), τα Λουτρά Υπάτης (85 μ. υψόμ.), οι Μεξιάτες (60 μ. υψόμ.), οι Κομποτάδες (60 μ. υψόμ.), o Κωσταλέξης (120 μ. υψόμ.) και ο Φραντζής (130 μ. υψόμ.). Στα ανατολικό ο Γοργοπόταμος (60 μ. υψόμ.), τα Δύο Βουνά (420 μ.' υψόμ.) και το Κουμαρίτσι (840 μ. υμιόμ.). Στα νότια η Οίτη (680 μ.), η Παύλιανη (1.030 μ. υψόμ.), η Πυρά (1.160 μ. υψόμ.), το Μαυρολιθάρι (1.140 μ. υψόμ.) και ή Καστριώτισσα (1.160 μ. υψόμ.). Στα δυτικά η Δάφνη (1.120 μ. υψόμ.), το Νεοχώρι (1.240 μ. υψόμ.), ο Πύργος (740 μ. υψόμ.), το Περιστέρι (620 μ. υψόμ.), η Μεσοχώρα (640 μ. υψόμ.), το Λυχνό (660 μ. υψόμ.), το Καπνοχώρι (580 μ. υψόμ.) και η Καστανιά (1.050 μ. υψόμ.)
 
Μοναστήρια

Η Μονή Αγάθωνος, δυτικά από την Υπάτη, είναι το σπουδαιότερο μοναστήρι της περιοχής. Ιδρύθηκε το 12ο αιώνα και γνώρισε διαδοχικές εποχές ακμής και παρακμής Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, εκτός από προσφορά χρημάτων και εφοδίων οι ίδιοι μοναχοί πήραν τα όπλα και αγωνίστηκαν για την ελευθερία. Σήμερα όλο το μοναστήρι είναι ένα πραγματικό στολίδι της περιοχής. Το μοναστήρι γιορτάζει στις 6 Αυγούστου αλλά και στις 15 του ίδιου μήνα, όπως και στις 10 Φεβρουαρίου,. του Αγίου Χαραλάμπους.